Co to jest Cynk | Glicynian cynku?

Właściwości: Cynk reguluje szereg procesów metabolicznych oraz oddziałuje na główne układy czynnościowe organizmu. Dzięki badaniom naukowym dowiedziono, że pomaga on regulować poziom cholesterolu. Jest to istotne, ponieważ nadmiar cholesterolu może utrudniać przepływ krwi i prowadzić do poważnych powikłań. Przyczyniając się do normalizacji jego poziomu, cynk wspiera dobrą kondycję naczyń krwionośnych oraz serca. Co więcej, jako składnik białek biorących udział w replikacji DNA przyczynia się do efektywnej regeneracji organizmu i wpływa na wiele zachodzących w nim procesów biochemicznych. Pierwiastek ten jest także kluczowy w kontekście sprawnej pracy układu odpornościowego. Stymuluje on wytwarzanie komórek odpornościowych, które wyszukują i neutralizują potencjalne zagrożenia. Nie bez powodu jest często stosowany jako wsparcie w walce z infekcjami. Poza działaniem immunomodulacyjnym wykazuje właściwości przeciwzapalne. Pomaga obniżyć poziom mediatorów zapalnych, przez co zapobiega nadmiernemu rozprzestrzenianiu się stanów zapalnych. Cynk jest także cenny dla sprawnego funkcjonowania układu nerwowego. Korzystnie wpływa bowiem na funkcje poznawcze, w tym przede wszystkim procesy związane z pamięcią. Stymuluje przy tym neuroplastyczność – zdolność mózgu do tworzenia nowych połączeń, która leży u podstaw uczenia się i efektywnego przetwarzania informacji. Z kolei dzięki właściwościom neuroprotekcyjnym stanowi ważny element profilaktyki zmian neurodegeneracyjnych i pomaga zadbać o dobrą kondycję neuronów, co również przekłada się na lepszy i bardziej stabilny nastrój.

Występowanie: Najbogatszym źródłem cynku są ostrygi. Pierwiastek ten znaleźć można także w innych pokarmach, takich jak mięso i podroby, jaja, mleko, sery, ryby nasiona dyni i słonecznika, orzechy, migdały, rośliny strączkowe, kasza gryczana, otręby pszenne, kakao, czosnek, cebula.

Szczypta biochemii: Cynk (Zn) to pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych. W czystej postaci jest błękitnobiałym, kruchym ciałem stałym. Wystawiony na działanie powietrza ulega pasywacji, podobnie jak dzieje się to w przypadku aluminium. Jest wysoce reaktywny w środowisku kwasowym i zasadowym, ale nie reaguje z wodą w środowisku obojętnym. Cynk jest niezwykle istotny dla wszystkich żywych organizmów. Stanowi kluczowy element ponad 300 enzymów i 1000 czynników transkrypcyjnych. Organizm dorosłego człowieka zawiera ok. 3 g tego pierwiastka, co czyni z niego drugi najobficiej występujący w ludzkim ciele mikroelement – wyprzedza go jedynie żelazo. Większość cynku zgromadzona jest w obrębie mózgu, mięśni, kości, nerek i wątroby, ale to w oku i prostacie występują jego największe stężenia.

Ciekawostka: Cynk znany był najprawdopodobniej jeszcze przed 1500 rokiem przed naszą erą, jednak współczesną nazwę nadano mu stosunkowo niedawno, bo dopiero w XVI wieku naszej ery. Uważa się, że po raz pierwszy nazwa “cynk” została zapisana przez Paracelsusa. Ten alchemik, nazywany ojcem toksykologii, opisał ów metal w swojej książce “Liber Mineralium II” jako “zincum” lub “zinken”. Prawdopodobnie termin ten pochodził od niemieckiego słowa “zinke” oznaczającego “szpiczasty” i odnosił się do do wyglądu kryształów metalicznego cynku, które przypominają igły.