Co to jest Miedź I Glukonian miedzi?

Właściwości: Miedź należy do grupy mikroelementów – substancji niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pierwiastek ten znajduje się w białkach, które przyczyniają się do wytwarzania ATP – głównego nośnika energii dla komórek. W ten sposób miedź pośrednio reguluje procesy metaboliczne, co także korzystnie wpływa na wydolność fizyczną organizmu. Warto przy tym podkreślić, że stymuluje ona również mechanizmy przeciwutleniające organizmu, przez co pomaga neutralizować wolne rodniki. Przekłada się to na poprawę kondycji komórek, a w szerszej perspektywie wzmacnia ogólną witalność. W tym kontekście nie mniej istotny jest fakt, że miedź uczestniczy w wytwarzaniu kolagenu – jednego z kluczowych białek nadających tkankom odporność na rozciąganie. Kolagen jest szczególnie istotny dla jędrności i zdrowego wyglądu skóry, a także dla wytrzymałych kości. Jednocześnie zapewnia on odpowiednią elastyczność naczyniom krwionośnym. Co więcej, zrównoważony poziom miedzi w organizmie jest kluczowy dla zachowania właściwego ciśnienia krwi. Jest też niezbędny dla silnej odporności. Dzięki badaniom naukowym dowiedziono, że pierwiastek ten bierze udział w syntezie immunoglobulin i cytokin zaangażowanych w reakcje immunologiczne. Działa przy tym przeciwzapalnie – hamuje aktywność układu odpornościowego w sytuacjach, gdy jest ona zbyt silna. Przeciwzapalne działanie miedzi jest również istotne dla pracy układu nerwowego. Wyniki badań świadczą o tym, że może ona wykazywać właściwości neuroprotekcyjne, a zatem chronić neurony przed szkodliwymi czynnikami, w tym m.in. przed stresem oksydacyjnym i stanami zapalnymi. A jako że uczestniczy w oddychaniu komórkowym, także tym zachodzącym w komórkach nerwowych, korzystnie wpływa na wydolność intelektualną i kompleksowo usprawnia pracę mózgu.

Występowanie: Dobre źródła pokarmowe miedzi to m.in: mięso wołowe, wątróbka, mięso i podroby indycze, ostrygi, kraby, łosoś, tofu, kakao, sezam, ciecierzyca, figi, szpinak, szparagi, orzechy nerkowca, ziarna słonecznika, grzyby shiitake. Zalecane dzienne spożycie miedzy dla osób dorosłych to 0,9 mg.

Szczypta biochemii: Miedź (Cu) to pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych. Jest bardzo ważnym mikroelementem dla wszystkich organizmów eukariotycznych. Atomy miedzi znajdują się w białkach, które uczestniczą w oddychaniu komórkowym. Są obecne np. w cząsteczkach oksydazy cytochromu C, ważnego enzymu mitochondrialnego, ale również w cząsteczkach dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) o działaniu przeciwutleniającym. Cechą miedzi, która umożliwia jej wykorzystanie w centrach aktywnych enzymów, jest jej łatwość zmieniania stopnia utlenienia, co przebiega z oddaniem lub pobraniem elektronu.

Ciekawostka: Łacińska nazwa miedzi – „cuprum” – stanowi nawiązanie do Cypru – miejsca, w którym była wydobywana w starożytności. Początkowo była ona określana jako „metal cypryjski”.