10 rzeczy, które robią osoby inteligentne

Mózg to skomplikowany organ, w którym zachodzą procesy, definiujące to kim jesteśmy. Są one na tyle złożone i zależne od tylu czynników, że niemożliwe jest istnienie dwóch identycznie funkcjonujących mózgów, a tym samych dwóch identycznie myślących czy działających osób. Jednakże występują pewne wspólne zachowania, które określają ludzi o konkretnych cechach. Badania naukowe dowiodły, że istnieje szereg czynności i zachowań charakterystycznych dla osób inteligentnych. Oto lista rzeczy, po których można taką osobę poznać.

1. Grają na instrumencie

U dzieci w wieku 4-6 lat pobierających lekcje muzyki zauważono, że rozwijają się one szybciej niż ich rówieśnicy, którzy na takie lekcje nie uczęszczają. Muzyka aktywuje bowiem wiele ośrodków w mózgu w tym samym czasie, między innymi tych odpowiedzialnych za pamięć i emocje. Osoby takie cechuje dużo lepsza koncentracja oraz empatia. Sprawniej radzą sobie z zadaniami polegającymi na zapamiętywaniu, rozwiązywaniu zagadek logicznych czy rozpoznawaniu emocji innych osób. U muzyków istota szara mózgu jest większa niż u osób niezwiązanych z muzyką. Sprzyja to plastyczności mózgu, czyli powstawaniu nowych połączeń nerwowych. Przekłada się to na lepszą sprawność tego organu w wieku dojrzałym. Ponadto muzycy potrafią szybciej dostosowywać się do zmieniających się sytuacji i są na te zmiany otwarte, np. nowa praca nie będzie dla nich tak stresująca, jak dla osób pozbawionych tej umiejętności.

2. Dbają o formę

Przeprowadzone w latach pięćdziesiątych badania pokazały, że dzieci w wieku 11 lat, które nie wypadały najlepiej na testach sprawdzających inteligencję, po czterdziestce częściej miały kłopoty z otyłością. Wyniki te w 2006 roku opublikowali badacze z Toulouse University Hospital. Przez kilkadziesiąt lat badali oni stałą grupę 2200 osób.

Lepsza kondycja osób inteligentnych może wynikać z ich większej świadomości na temat tego, jak ważne jest zdrowie fizyczne dla funkcjonowania całego organizmu, co przekłada się na właściwie wszystkie dziedziny życia – życie prywatne, pracę, samopoczucie. Ponadto cały czas dążą do samorealizacji na różnych polach. Wyznaczają sobie kolejne bariery do pokonania – w tym również fizyczne. Realizowanie tych celów przynosi im satysfakcję, więc szukają kolejnego sposobu, aby się zmotywować i stawiają przed sobą coraz większe wymagania, np. przebiegnięcie maratonu. Takie zadania budują również silniejszą osobowość. Osoby takie uczą się kontrolować swoje ciało, przezwyciężając zmęczenie i ból za pomocą właściwego bodźca ze strony mózgu – odpowiedniej motywacji.

3. Nie mają idoli

Osoby inteligentne nie miewają idoli czy autorytetów. Mają bowiem świadomość, że potrzebną wiedzę mogą zdobyć sami, a przy tym wiedzą gdzie i jak jej szukać. Ponadto uważają, że nikt nie jest w stanie posiąść wiedzy na każdy temat, więc nie czynią z konkretnej osoby, posiadającej wiedzę z pewnego zakresu, swojego mentalnego guru. Osoba ta nie posiada bowiem odpowiedzi na wszystkie nurtujące ich pytania. Dążą przy tym do samodoskonalenia, a zdobycia szerokiej wiedzy i wyjaśnienia dręczących ich kwestii oczekują przede wszystkim od siebie samych.

Osoby takie bardzo często charakteryzują się także mniejszą, wręcz znikomą, religijnością. Nie szukają i nie potrzebują autorytetów również w sferze duchowej. Samodzielnie układają swój system wartości, którym kierują się życiu. Swoje poglądy opierają na faktach, które istnienia bóstw przecież nie potwierdzają.

Dr Edward Dutton z Rotterdam University w Holandii tak tłumaczy tę kwestię: „Jeśli religię uznamy za instynkt, to inteligencja może być rozumiana za coś, co pozwala przezwyciężać instynkty i racjonalnie rozwiązywać problemy. Oznacza ciekawość intelektualną i otwartość umysłu na rozwiązania i możliwości pozainstynktowne”. Uważa on, wraz z dr. Dimitri’m Van der Linden’em, że religia powinna być traktowana właśnie jako instynkt. Teza ta opiera się na założeniach psychologii ewolucyjnej, a dokładnie na zasadzie postulowanej przez Satoshiego Kanazawę, zgodnie z którą nasze zachowanie ma swoje podwaliny w środowisku, w którym rozwijali się nasi przodkowie. Zgodnie z takim ujęciem tematu, jeśli religia jest instynktem, to inteligencja pozwala się wznieść ponad ten instynkt.

4. Poszukują wiedzy

Zdają sobie sprawę ze swoich ułomności, w tym między innymi z niewiedzy. Jednak braki te szybko uzupełniają, szukając odpowiedzi na nurtujące ich pytania. A tych jest wiele. Osoby cechujące się ponadprzeciętną inteligencją stale analizują otaczającą ich rzeczywistość. Szukają przyczyn i usiłują przewidzieć skutki różnych działań. Rozważania te dotyczą pracy, życia prywatnego i społecznego. Czasem są to rozmyślania wyłącznie ideologiczne, a czasem mają na celu polepszenie pewnych działań, szukanie najlepszych rozwiązań, czy też próbę powstrzymania ich negatywnych skutków. Ich mózgi potrzebują stymulacji, jaką jest poważna dyskusja czy znalezienie nowej informacji. Dążą do samodoskonalenia, mają również świadomość, jak ważne jest stałe rozwijanie mózgu, by dłużej cieszyć się zdrowiem.

5. Myśli zmieniają w działanie

Osoby takie mają świadomość, że to, jak będzie wyglądało ich życie zależy wyłącznie od nich, od podejmowanych przez nich decyzji i działań. Szukają ujścia dla swojej wiedzy, sposobów by móc ją efektywnie wykorzystać. Są skłonni dzielić się nią w imię wspólnego dobra, np. dbania o środowisko naturalne. Ich szeroka wiedza powoduje, że mają kreatywne pomysły, które chcą szybko wcielać w życie. Nie pozwolą na zmarnowanie się takiego potencjału. Wiele z ich pomysłów ma im to życie ułatwić, czy to w pracy, czy w relacjach międzyludzkich, nie siedzą więc bezczynnie, tylko działają.

6. Cenią samotność

Wspomniany już Satoshi Kanazawa, pracujący w London School of Economics naukowiec japońskiego pochodzenia, wysnuł tezę, zgodnie z którą osoby inteligentne stawiają sobie ambitne cele, w których realizacji przeszkadzają wieczory spędzane w pubie czy inne formy weekendowej socjalizacji. W literaturze można się spotkać również z poglądem, zgodnie z którym osoby o wysokim ilorazie inteligenci cenią sobie samotne chwile, ponieważ ich głowy przepełnione są rozmyślaniami na różnorakie tematy, a samotność takim kontemplacjom sprzyja. Nie jest to równoznaczne z ich niechęcią do społeczeństwa i spędzania czasu w gronie przyjaciół. Po prostu lepiej niż inni potrafią docenić chwile samotności, i na pewno się podczas nich nie nudzą.

Tempo współczesnego życia powoduje, że jesteśmy zasypywani milionami zbędnych informacji, ciągle gdzieś biegniemy, dążymy do wmawianych nam ideałów, zapominając w tym wszystkim o sobie. Osoby o wysokim IQ potrafią odciąć się od tego chaosu i skupić na tym co dla nich ważne. Na myśleniu, na rozwijaniu pasji czy po prostu na odpoczywaniu.

7. Przeklinają

Mimo, iż używanie wulgarnego języka stereotypowo przypisuje się osobom niekulturalnym i niewykształconym, to okazuje się, że również osoby o wysokim ilorazie inteligencji pozwalają sobie na przeklinanie. W ramach eksperymentu poproszono osoby badane, aby wymienili jak największą liczbę przekleństw. Okazało się, że najwyższy wynik, spośród całej grupy badanych, odnotowały osoby o najwyższym IQ. Różnica między nimi, a osobami posługującymi się przekleństwami w języku potocznym polega na tym, że potrafią dostosować słownictwo do okoliczności. Nie pozwalają sobie na taką językową swobodę w sytuacjach, w których byłoby to źle widziane czy mogłoby zaszkodzić ich wizerunkowi. Jednocześnie przeklinanie jest dla nich sposobem na rozładowanie napięcia i emocji, dzięki czemu nie uciekają się do bardziej agresywnych form „rozluźnienia”, np. rękoczynów podczas kłótni z inną osobą.

8. Bałaganią

Jeśli nazywają cię bałaganiarzem, możesz traktować to jako swego rodzaju komplement. Naukowcy z Uniwersytetu w Minnesocie przedstawili wyniki swoich badań, z których wynika, że jest to jedna z cech ludzi inteligentnych. Chaos (potocznie nazywany bałaganem), jaki osoby takie wokół siebie wytwarzają, jest dowodem na to, że potrafią się one skupić na rzeczach najważniejszych, ignorując sprawy o mniejszym znaczeniu, których pełno dookoła. Jest to wynikiem lepszej koncentracji ich mózgów, ale i większej kreatywności i umiejętności selekcjonowania i wartościowania informacji.

9. Są bardziej krytyczni

Wysoka inteligencja ma swoje drugie, ciemniejsze oblicze. Osoby takie, mając szerszą perspektywę podpartą wiedzą i poglądami, szybciej dostrzegają negatywne strony różnych sytuacji czy zachowań. Wymagają dużo od siebie i takie też wymagania mają wobec innych. Wysoko postawiona poprzeczka powoduje, że ich ocena jest bardziej surowa. Są bardziej krytyczni wobec ludzi i świata, co może powodować u nich niezadowolenie, smutek, a nawet frustrację.

10. Martwią się

Powszechnie uważa się, że osoby wesołe, uśmiechnięte są bardziej kreatywne. Okazuje się jednak, że to smutek idzie w parze z pomysłowością. Smutek niekoniecznie musi być bowiem czymś złym. Jego źródłem może być niezadowolenie z jakiejś dziedziny życia. Osoby inteligentne wyróżnia to, że szukają wyjścia z takiej sytuacji. A przy tym jest to najczęściej rozwiązanie innowacyjne, najprostsze, ponieważ w tym stanie chcą one jak najszybciej zmienić swoją sytuację. Tego typu „pesymiści” to najczęściej silne osobowości, które wiedzą jak przekuć niezadowolenie w sukces, ponieważ potrafią przyznać się przed sobą do porażki i wyciągnąć z niej konstruktywne wnioski.