Co to jest Lit I Orotan litu?

Właściwości: Lit pełni w organizmie szereg istotnych funkcji – począwszy od wsparcia pracy mózgu, przez wzmocnienie odporności aż po regenerację tkanek. Wykazuje on zdolność do pobudzania aktywności kluczowych neuroprzekaźników. Dzięki badaniom naukowym dowiedziono, że pierwiastek ten wspomaga działanie dopaminy i serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym. Te dwa kluczowe neuromediatory odpowiedzialne są m.in. za utrzymanie równowagi psychofizycznej, a także zdolność do skupiania uwagi oraz motywację do działania. Co więcej, lit ma właściwości neuroprotekcyjne – chroni neurony przed szkodliwymi czynnikami, w tym również przed stresem oksydacyjnym. Pomaga on zwalczać nadmiar wolnych rodników, przez co przeciwdziała rozwojowi procesów neurodegeneracyjnych. Jednocześnie stymuluje naturalne procesy regeneracji tkanki nerwowej, dzięki czemu poprawia nie tylko kondycję układu nerwowego, ale również wspiera jego sprawne funkcjonowanie. Dodatkowo warto podkreślić, że lit jest ważny dla zrównoważonego metabolizmu. Może on regulować pracę mitochondriów wytwarzających energię, która jest niezbędna dla funkcjonowania poszczególnych komórek organizmu.  Pomaga on także zachować prawidłowy poziom cholesterolu, co w dłuższej perspektywie przekłada się na lepszy stan układu sercowo-naczyniowego.

Występowanie: Lit należy do pierwiastków łatwo wchłanianych przez rośliny, przy czym niektóre z nich mają zdolność do jego akumulowania. Najwięcej litu można znaleźć w ziemniakach, pomidorach, zbożach, kapuście, gałce muszkatołowej, nasionach kolendry, kminku i w niektórych wodach mineralnych.

Szczypta biochemii: Lit (Li) to pierwiastek chemiczny z grupy metali. W czystej postaci jest miękkim (dającym się kroić nożem), srebrzystobiałym ciałem stałym, znacznie lżejszym od wody czy oleju. Jego powierzchnia szybko koroduje w kontakcie z powietrzem, pokrywając się srebrzystoszarym, a następnie czarnym nalotem. Podobnie jak inne metale alkaliczne, lit jest silnie reaktywny, dlatego należy go przechowywać w próżni, atmosferze obojętnej lub w obojętnej cieczy, np. w oczyszczonej nafcie. Z uwagi na tę właściwość w warunkach naturalnych nie występuje w postaci wolnej, a jedynie w formie związków, najczęściej jonowych. Jako kation dobrze rozpuszcza się w wodzie, dlatego występuje w oceanach i jest powszechnie pozyskiwany z solanek.

Ciekawostka: Uważa się, że lit jest jednym z trzech pierwiastków – oprócz wodoru i helu – które powstały w Wielkim Wybuchu. We wszechświecie jest go jednak stosunkowo niewiele. Spośród dwudziestu pięciu najlżejszych pierwiastków to właśnie litu jest najmniej, choć generalna zasada mówi, że to właśnie atomów o małych jądrach powinno by najwięcej. Jego jądro znajduje się na granicy stabilności – charakteryzuje się jednym z najmnieszych energii wiązań jądra atomowego w przeliczeniu na nukleon. Dlatego też jego rozpad następuje już w niskiej temperaturze. W wyniku zderzenia jądra litu z protonem powstają dwa jądra helu.