Właściwości Olejku z wetiwerii | Chrysopogon zizanioides

Tradycyjne zastosowanie: Olejek eteryczny otrzymywany z wetiwerii pachnącej cieszy się szczególną popularnością w Indiach i na Sri Lance, gdzie znany jest jako „olejek spokoju”, oraz „zapach ziemi”, ze względu na swój zmysłowy i głęboki aromat. Od czasów starożytnych prawie cała roślina służyła do różnych celów, w tym do produkcji perfum, mydeł i kosmetyków. Stanowiła także aromatyczny dodatek do żywności i napojów. W krajach tropikalnych korzenie wetiwerii były tradycyjnie wykorzystywane do chłodzenia pożywienia, gdyż w połączeniu ze specjalnie przygotowanymi zasłonami pomagały utrzymać niską temperaturę. Od średniowiecza olejek wetiwerowy był jednak coraz częściej stosowany jako składnik kompozycji zapachowych. Jego wyjątkowy, intrygujący aromat zaczął być kojarzony z męskimi wodami kolońskimi. Już ok. XII wieku ziele wetiwerii oraz olejek eteryczny pozyskiwany z jej korzeni były używane powszechnie ze względu na swoje kojące i wzmacniające właściwości. W praktykach ajurwedyjskich olejek wetiwerowy służył jako remedium na szereg dolegliwości, m.in.: zaburzenia  równowagi psychosomatycznej, zapalenia stawów, bóle mięśni, gorączki oraz problemy skórne. Na obszarach, w których dominują wysokie temperatury otoczenia, odświeżające i relaksujące działanie tego olejku czyniło go idealnym wsparciem dla dobrego samopoczucia. Olejek ten stał się integralną częścią masaży ajurwedyjskich ze względu na fakt, że wspomaga pracę układu nerwowego, a także przyczynia się do zmniejszenia stresu i wyczerpania fizycznego związanego z niską odpornością. Współcześnie olejek z wetiwerii wciąż znajduje uznanie wśród ekspertów z dziedziny aromaterapii, którzy cenią nie tylko jego głęboki, drzewno-korzenny aromat, ale również szeroki wachlarz właściwości prozdrowotnych.

Występowanie: Wetiweria pachnąca (Chrysopogon zizanioides) to gatunek wieloletniej trawy z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Osiąga wysokość ok. 1,5 m i tworzy rozległe, szerokie kępy. Jej łodygi są sztywne i względnie grube, natomiast liście są cieńsze i nieco mniej sztywne. Roślina ta posiada rozbudowany system korzeni, które w przeciwieństwie do wielu innych gatunków traw rosną w dół na głębokości ok. 2-4 m. Wetiweria dobrze znosi trudne warunki atmosferyczne – jej łodygi są przystosowane do przyjmowania znacznych ilości wody, a ponadto jest ona wysoce odporna na mrozy, a nawet pożary. 

Wetiweria pachnąca pochodzi z Indii, choć obecnie uprawiana jest także w wielu innych krajach Azji Południowo-Wschodniej. Spośród największych producentów tej rośliny należy wyróżnić: Haiti, Indonezję, wyspę Réunion oraz Indie, skąd pochodzą rośliny wykorzystywane do produkcji naszego olejku.

Szczypta biochemii: Olejek wetiwerowy zawiera ponad 150 związków czynnych, przy czym najistotniejsze są: wetiwerol, khusimol, wetiwen, alfa-wetiweron, octan wetiwerolu, walerenol oraz kwas benzoesowy. Olejek dostępny w naszej ofercie otrzymywany jest z korzeni wetiwierii pachnącej (Chrysopogon zizanioides) pochodzącej z Indii.

Ciekawostka: Nazwa “wetiweria” pochodzi od tamilskiego słowa வெட்டிவேர் (veṭṭivēr), które oznacza “korzeń, który jest wykopywany”. W północnych Indiach jest również nazywany “khus”, czyli po prostuu “trawa”.