W ludzkim mózgu znajduje się kilkadziesiąt miliardów neuronów. Ponad 20 mld buduje korę mózgu, najbardziej zewnętrzną i filogenetycznie najnowszą część ośrodkowego układu nerwowego. To właśnie jej pofałdowana powierzchnia jest przede wszystkim widoczna, gdy patrzymy z zewnątrz na ludzkie mózgowie. Każda z tych komórek może wytworzyć nawet do 10 tys. połączeń z innymi, a suma długości wszystkich aksonów, za pomocą których przesyłane są w mózgu informacje, wynosi ponad 100 tys. km.
W 1902 roku brytyjski pediatra sir George Still przeprowadził serię wykładów dotyczących przypadłości zaobserwowanej wśród swoich pacjentów ze Szpitala King’s College. Opisał w niej zespół trudnych zachowań - złośliwości, zaciekłości i nieuczciwości, których podstaw doszukiwał się w egoistycznej potrzebie gratyfikacji. Nadał mu nazwę zaburzenia hiperkinetycznego i zdefiniował jako „niemoralny deficyt kontroli moralnej wśród dzieci” (ang. an immoral defect of moral control in children). Ponad sto lat później, wskazane przez Stilla zaburzenie figuruje w klasyfikacji DSM-5 jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi - trwały wzór zaburzeń w obszarach uwagi i/lub nadruchliwości oraz impulsywności, który zakłóca funkcjonowanie i prawidłowy rozwój, szerzej rozpoznawane pod skrótem ADHD (ang. attention deficit hyperactivity disorder).
Wśród znajomych z pewnością znajdziesz takich, którzy nie mogą usiedzieć na miejscu, którzy szukają ciągle nowych wrażeń, często ekstremalnych. Jeśli należysz do tej samej grupy, nie szukasz usprawiedliwienia dla takiego zachowania, jeśli jednak wolisz długie spacery czy spokojny wieczór z lampką wina, nie możesz zrozumieć po co podejmować zbędne ryzyko dla chwili zabawy? To, jak lubimy spędzać czas, zależy od funkcjonowania naszych mózgów. Osoby spokojne nigdy więc nie zrozumieją potrzeby dawkowania sobie silnych bodźców, a fanów sportów ekstremalnych na próżno przekonywać, że bezpieczniej będzie zostać w domu.
Z definicji drzemka to sen trwający od kilku minut do kilku godzin, ale zawsze krócej niż 50% głównego okresu snu. W ciągu dnia może być planowanym odpoczynkiem oraz stanowić uzupełnienie nocnego czasu snu i pomóc w uzyskaniu zalecanego dla dorosłych czasu snu 7-9 godzin na dobę. Może być szczególnie przydatna w okresie niedostatku snu lub stanowić środek zaradczy w przypadku nadmiernej senności i zmęczenia w ciągu dnia.
Dlaczego nam mózg funkcjonuje tak, a nie inaczej? Dlaczego nie wszystkie mózgi funkcjonują tak samo? Jeśli działa dobór naturalny, to dlaczego wśród ludzi wciąż pojawiają się cechy takie jak ADHD, dysleksja czy autyzm, które wydają się niekorzystne? Czy to, co uważamy za zaburzenia, tak naprawdę jest tylko specjalizacją w innym kierunku?