Standardowy ośmiogodzinny dzień pracy rozpoczyna się zazwyczaj między 7.00 a 9.00 rano. Poza tym jest jeszcze praca w trybie zmianowym, wymagająca niekiedy od części pracowników zmianę naturalnych godzin aktywności dla naszego gatunku. Praca w nocy jest przyczyną zaburzeń cyklu snu i czuwania. Wyniki licznych badań naukowych wskazują także na to, że zwiększa ona ryzyko wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych, dotyczących zarówno sfery fizycznej, jak i mentalnej. Jednak nie tylko tak oczywiste niedopasowanie godzin pracy do wewnętrznego zegara biologicznego może mieć niekorzystne efekty dla zdrowia.
Choć nie słyszymy jego tykania, nasze ciało ma swój wewnętrzny zegar. Powoduje on zmiany w fizjologii ciała i działaniu psychiki, które nazywa się rytmami dobowymi. Różne procesy - np. wydzielanie hormonów lub poziom koncentracji - posiadają swój rytm dobowy. Wewnętrzny zegar odpowiada za ich synchronizację. Chroniczne zakłócenie jego działania może prowadzić do wielu zaburzeń, m.in. otyłości, cukrzycy oraz depresji. Warto zatem zaprzyjaźnić się ze swoim wewnętrznym zegarem i zadbać o jego działanie. Sprawdźmy więc, czym jest wewnętrzny zegar i jak go regulować.
Od dziesięcioleci gry komputerowe stanowią ulubioną rozrywkę dzieci i młodzieży, ale także źródło niepokoju rodziców. Dorośli martwią się przede wszystkim o to, że ich pociechy, spędzając czas przed ekranem komputera, pozbawiają się odpowiedniej dawki ruchu, a pozycja siedząca wpływają szkodliwie na ich postawę. Obawę budzi też pogląd, zgodnie z którym ograniczenie czasu spędzanego na bezpośrednim kontakcie z rówieśnikami może przyczynić się do niewłaściwego rozwinięcia umiejętności społecznych u dziecka. Czy strach rodziców jest słuszny?
Jeśli chodzi o zapamiętywanie i zapominanie informacji, najczęściej interesuje nas tylko ten pierwszy temat. Skupiamy się na tym, żeby zapamiętać jak najwięcej i na jak najdłuższy czas. Pomijamy przy tym ten drugi aspekt pamięci, jakim jest właśnie proces usuwania zbędnych danych, które zaśmiecałyby tylko miejsce na naszym “twardym dysku”. A jednak naukowcy dochodzą do wniosku, że i to zjawisko jest bardzo interesujące, a jego mechanizm skomplikowany.
Naukowcy od dawna zastanawiali się, w jaki sposób ludzki mózg rozpoznaje różne obiekty i przyporządkowuje je do poszczególnych kategorii. Wiadomo, że u każdego człowieka obszar aktywowany pod wpływem obrazu ludzkiej twarzy znajduje się w tym samym miejscu. Podobnie rzecz ma się, jeśli chodzi o mowę. Badania przeprowadzone z wykorzystaniem małp jako organizmu modelowego wykazały, że u gdy bardzo młode osobniki miały częsty kontakt z jakimiś obiektami, w obszarze ich kory wzrokowej pojawiała się grupa wyspecjalizowanych neuronów reagujących silnym pobudzeniem na widok przedmiotów z tej kategorii.