~ PUBLICYSTYKA ~

Lateralizacja mózgu a świadomość

Ludzki mózg jest niezwykle skomplikowanym urządzeniem. Od ponad stu lat naukowcy nie są w stanie w pełni wyjaśnić sposobu, w jaki działa. Nie mówiąc już o jego związkach z tym, co nazywamy duszą, rozumem czy umysłem. Niektórzy twierdzą, że świadomość – poczucie własnego ja – jest efektem działania tego narządu. Inni uważają, że mózg to jedynie narzędzie, dzięki któremu świadomość może się manifestować. Gdyby porównać mózg do komputera, świadomość byłaby Internetem: rzeczywiście istnieje poza komputerem, ale potrzebuje go, aby się ujawnić i w jakiś sposób oddziaływać na środowisko zewnętrzne.

Jak działa mózg? (cz.1)

W przeciwieństwie do tego, co od ponad pół wieku głoszą psychologowie, językoznawcy, neurologowie i naukowcy innych specjalizacji, daremne jest poszukiwanie w naszych mózgach zapisków obrazów, dźwięków, a nawet wspomnień. Mózg nie działa bowiem jak komputer, do którego usilnie się go porównuje od kiedy maszyna ta powstała.

Słońce - wróg czy przyjaciel?

Ze względu na położenie geograficzne Polski (znajduje się ona w klimacie umiarkowanym) oraz w związku z obiegiem Ziemi wokół Słońca, w ciągu 365 dni możemy zaobserwować aż cztery zmieniające się pory roku. W tym czasie zmniejsza się lub zwiększa odległość Słońca od naszej planety. Za sprawą tego ilość docierających do niej promieni słonecznych w różnych porach roku, a także w różnych porach dnia jest zmienna. Jaki jest wpływ Słońca na nasze zdrowie? Czy to promieniowanie jest zagrożeniem? A może jednak ma ono dobre skutki dla organizmu? Wszystko zależy od tego czy ze Słońca korzystamy z umiarem.

Człowiek, który osiągnął pełnię kontroli umysłu nad ciałem

Wim Hof, nazywany Człowiekiem Lodu (Iceman) - słyszeliście o nim? Jeżeli nie, to warto się zainteresować. Wim najszerzej jest znany z bicia rekordów Guinessa związanych z wytrzymywaniem niskich temperatur. Na koncie ma takie wyczyny jak niemal dwugodzinna kąpiel w lodzie i zdobycie Kilimandżro w szortach.

Niepokój a zdolność przewidywania skutków

Podejmowanie decyzji to skomplikowany proces, który jest dużo łatwiejszy w sytuacji, gdy skutki działań są przewidywalne. Ludzie lękliwi nieprzewidywalną zmienność zazwyczaj uważają za znak zbliżającej się katastrofy. Dla przykładu, dobry student z niskim lub przeciętnym poziomem lęku może otrzymać słabą oceną na egzaminie i zinterpretować to jako impuls do intensywniejszej nauki i poprawienia się następnym razem, podczas gdy dobry student z wysokim poziomem lęku taką niską ocenę widzi jako zapowiedź oblania całego roku. Badacze domyślają się, że osoby lękliwe i niespokojne mają problem z aktualizowaniem swoich oczekiwań w sytuacji, gdy ewentualne skutki działań stają się bardziej zróżnicowane. Problem ten to efekt upośledzenia zdolności do przyswajania informacji pomagających uniknąć złych skutków.