Dziurawiec ekstrakt 0.3% | Hypericum perforatum – podstawowe informacje

Właściwości: Dziurawiec jest rośliną, która na swoją renomę pracowała przez wieki. W medycynie naturalnej ziele dziurawca stosowano już w starożytności. Pierwsze wzmianki na temat zdrowotnego działania tej rośliny znajdziemy u “ojca medycyny” – Hipokratesa. W niektórych kręgach kulturowych przypisywano jej wręcz magiczne działanie i wierzono, że ma moc odstraszania złych duchów. Dziurawiec był także stosowany przez rzymskich gladiatorów, którzy nacierali się pochodzącym z tej rośliny czerwonym olejem, wierząc, że przyniesie im to szczęście. Współcześnie popularność Hypericum perforatum wcale nie zmalała. Do dziś zioło to jest stosowane w celu poprawienia pracy układu nerwowego, a zwłaszcza w celu uspokojenia skołatanych nerwów.

Dziurawiec wpływa przede wszystkim na aktywność neuroprzekaźników, które są kluczowe dla utrzymania dobrego nastroju oraz radzenia sobie ze stresem. Substancja aktywna dziurawca, huperycyna, oddziałuje na receptory GABA oraz bierze udział w regulacji poziomu serotoniny. Stymuluje w ten sposób działanie tych neurotransmiterów, co przekłada się na poprawę samopoczucia. Ponadto GABA, jako czynnik hamujący, pomaga “wyciszyć się” i opanować silne emocje. Ułatwia także działanie pod wpływem stresu. W efekcie substancje czynne dziurawca pozwalają uspokoić nerwy i pomagają obniżyć poziom odczuwanego stresu.

Co więcej, stosowanie Hypericum perforatum korzystnie wpływa na pracę całego układu nerwowego. Na podstawie badań wykazano bowiem, że substancje czynne tej rośliny wspomagają metabolizm komórek nerwowych, a w konsekwencji ułatwiają przekazywanie impulsów pomiędzy neuronami. Dzięki temu układ nerwowy działa sprawniej i wydajniej.

Warto także wspomnieć, że dziurawiec może poprawić funkcjonowanie układu odpornościowego. Istnieją badania, na podstawie których wykazano, że Hypericum perforatum pomaga zwalczać niektóre bakterie oraz wirusy. Powstrzymuje ponadto nadmierny rozwój stanów zapalnych, a dzięki swoim właściwościom antyoksydacyjnym chroni neurony przed szkodliwymi czynnikami.

Dziurawiec sprawdzi się zatem przede wszystkim jako wsparcie dla naszej psychiki. Pomoże odzyskać równowagę emocjonalną oraz doda więcej energii do działania. Obecnie prowadzone są badania nad wykorzystaniem dziurawca jako środka łagodzącego objawy lekkiej bądź umiarkowanej depresji. Rezultaty są obiecujące, a w niektórych badaniach wykazano nawet działanie porównywalne ze środkami farmakologicznymi.

Występowanie: Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) to wieloletnia bylina, należąca do rodziny dziurawcowatych (Hypericaceae). Jest to dość charakterystyczne ziele, posiada zdrewniałą u podstawy i rozgałęzioną od góry czerwonawą łodygę; żółte, czarno kropkowane kwiaty oraz wiele drobnych dziurek na powierzchni wąskich i podłużnych liści. Otwory te są zbiornikami lotnego olejku, który odpowiada za specyficzny zapach rośliny. I to dzięki nim roślina otrzymała nazwę dziurawiec. Naturalnie występuje na terenach Europy, Zachodniej Azji oraz Północnej Afryki, gdzie można go spotkać przy miedzach, na leśnych polanach i łąkach.

Dziurawiec już w czasach starożytnych był znany w ziołolecznictwie i stosowany jako środek wspomagający gojenie ran, oparzeń, wyprysków, a nawet łuszczycy. Zachowały się zapiski antycznych uczonych: Hipokratesa, Dioskuridesa i Galena, w których opisywali oni jego właściwości lecznicze. Popularnością cieszył się także w średniowieczu, bowiem wspominała o nim Hildegarda z Bingen, a Paracelsus poświęcił mu wiele uwagi w swoich pracach. To właśnie Paracelsus – uczony lekarz i przyrodnik – zwykł nazywać dziurawiec „arniką dla nerwów” oraz “jasnością dla duszy”.

Szczypta biochemii: Substancją, której dziurawiec pospolity zawdzięcza swoje właściwości, jest przede wszystkim hiperycyna. Pod względem chemicznym należy ona do naftodiantronów i odpowiada za charakterystyczne, czerwone zabarwienie soku i oleju dziurawcowego. Jednym ze szczególnie atrakcyjnych składników jest też hiperforyna. Oprócz nich w dziurawcu zawarte są także: flawonoidy (w tym rutyna, kwercetyna, luteolina), kwasy fenolowe, olejki eteryczne, ksantony, karotenoidy, pektyny, żywice, beta-sitosterol, garbniki, sole mineralne oraz witaminy A, B3 i C.

Ciekawostka: Dziurawiec pospolity posiada wiele nazw zwyczajowych, z których każda odzwierciedla jakąś cechę tego ziela. Popularne nazwy “ziele świętojańskie” oraz “ziele świętego Jana” są związane z okresem jego kwitnienia. Zakwita bowiem zawsze przed 25 czerwca, a 24 czerwca przypada dzień św. Jana Chrzciciela. Kolejne ludowe określenie “krewka Matki Boskiej” jest związane z czerwonym sokiem, który roślina wydziela po roztarciu kwiatów w palcach.

Kliknij tu i dowiedz się więcej NeuroExpert - encyklopedia neurofizjologii online