Co to jest Moringa ekstrakt 20:1 | Moringa oleifera?

Właściwości: Moringa jest drzewem, które zyskało sobie sporą popularność głównie w Indiach, choć nie tylko. Jako surowiec zielarski wykorzystywano ją także w Europie oraz w Afryce. Od lat wyciąg z moringi stosowany jest w celu przeciwdziałania infekcjom, a także rozmaitym schorzeniom układu pokarmowego oraz kostnego. O zdrowotnych właściwościach M. oleifera świadczy już sama potoczna nazwa, którą nadano tej roślinie. Moringa często bywa określana jako “drzewo życia”. Jakie przemawiają za tym racje? Czy moringa rzeczywiście może zapewnić długowieczność?

Wiemy, że związki aktywne znajdujące się w wyciągu M. oleifera istotnie wspierają procesy oczyszczania organizmu. Wykazują one działanie antyoksydacyjne, a zatem przyczyniają się do neutralizowania wolnych rodników tlenowych, których nadmiar może być bardzo szkodliwy dla komórek naszego ciała. Działanie oczyszczające ekstraktu z moringi polega również na tym, że wspomaga on działanie wątroby. Pomaga chronić wątrobę chociażby przed uszkodzeniem spowodowanym dietą wysokotłuszczową. A chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że zachowanie zdrowia tego narządu jest kluczowe, jeśli chcemy żyć dłużej i przyjemniej. W końcu to w wątrobie rozkładane są substancje toksyczne, a zatem od jej sprawności zależy, jak dobrze nasz organizm poradzi sobie z neutralizowaniem szkodliwych czynników.

Tradycyjne zastosowanie moringi w leczeniu wielu schorzeń ma swoje uzasadnienie naukowe. Badacze udowodnili bowiem, że M. oleifera stymuluje reakcje obronne organizmu. Pomaga zwiększyć ilość białych ciałek krwi, które “wyłapują” drobnoustroje atakujące organizm, a następnie je zwalczają. Ponadto moringa wykazuje działanie przeciwzapalne, dzięki czemu zapobiega powstawaniu przewlekłych stanów zapalnych, które mogą prowadzić do wielu poważnych chorób.

Warto również zapamiętać, że stosując moringę, zadbamy o nasz układ krążenia. Ekstrakt z moringi przyczynia się bowiem do obniżenia ciśnienia tętniczego, a także pomaga ustabilizować poziom glukozy i cholesterolu we krwi. W ten sposób skutecznie wspiera profilaktykę schorzeń związanych z układem krwionośnym, w tym m.in. miażdżycy. A lepsza praca krwiobiegu to jednocześnie lepsze dotlenienie komórek organizmu. Nie powinien zatem dziwić fakt, że moringa była tak chętnie stosowana w ziołolecznictwie. Intuicje starożytnych praktyków udało się potwierdzić badaniami naukowymi. Wyniki tych badań jasno wskazują, że określenia takie jak “drzewo życia” bądź “cudowne drzewo” nie wzięły się znikąd i jak najbardziej pasują do moringi.

Występowanie: Moringa olejodajna (Moringa oleifera) to wiecznie zielone drzewo liściaste należące do rodziny moringowatych (Moringaceae). Pochodzi z terenów Indii, Pakistanu, Bangladeszu i Afganistanu. Rośnie w klimacie tropikalnym lub subtropikalnym, na wysokości do 2000 m npm, na glebach piaszczystych i gliniastych. Preferuje temperaturę w zakresie 18-28 stopni Celsjusza, przy czym nie toleruje nadmiaru wody i mrozu. Dorasta do wysokości 10-12 metrów. Pień o średnicy 20-40 cm pokryty jest miękką, kruchą korą o barwie biało-szarej. Opadające gałęzie tworzą luźną, nieregularną koronę, a jasnozielone liście o eliptycznym kształcie i długości 30-60 cm ułożone są naprzemianlegle. Białe, pachnące kwiaty są zebrane w wiechy. Z kolei owoce mają postać zielonych, żebrowanych strąków o długości 20-60 cm.

Prozdrowotne właściwości moringi doceniano już w starożytności, co znalazło wyraz w przypisanych jej nazwach: “drzewo życia” i “cudowne drzewo”. Roślina ta cieszyła się popularnością nie tylko w Indiach, ale również w Egipcie, Grecji czy w Rzymie. Wykorzystywano jej owoce, liście, nasiona, kwiaty i korzenie. Do dziś różne części tej rośliny stosuje się w celu wzbogacenia wielu produktów spożywczych, szczególnie w krajach afrykańskich. Tradycyjne systemy medyczne zalecają przyjmowanie ich na poprawę trawienia, pobudzenie laktacji, w przypadku infekcji, reumatyzmu, stanów zapalnych czy nawet przewlekłego zmęczenia.

Szczypta biochemii: Owoce moringi olejodajnej są bogatym źródłem błonnika pokarmowego, magnezu, potasu i witaminy C. Liście zawierają znaczne ilości wapnia, potasu, fosforu, kwasów tłuszczowych omega-3, witamin A i C, flawonoidów (w tym kwercetyny i rutyny), kwasów fenolowych (w tym kwasu chlorogenowego), alkaloidów, saponin, taniny, karotenoidów (w tym luteiny i beta-karotenu) oraz aminokwasów (głównie leucyny, lizyny, glicyny, waliny, alaniny i argininy). Zarówno owoce, jak i liście moringi są źródłem folianów o wysokiej biodostępności, sięgającej 82%. Z kolei w nasionach moringi występują sterole roślinne (w tym beta-sitosterol, stigmasterol, kampesterol), wapń, żelazo, fosfor i witamina E.

Ciekawostka: Korzenie moringi w smaku przypominają chrzan, dlatego też roślina ta bywa określana mianem “drzewa chrzanowego”.