Ostropest ekstrakt 80% | Silybum marianum – podstawowe informacje

Właściwości: Ostropest plamisty od lat zyskuje coraz większą popularność jako suplement “na wątrobę”. A jak właściwie to się dzieje, że tak skutecznie chroni ten narząd i wspiera jego pracę? I czy to jedyne pozytywne działanie, jakie niesie ze sobą przyjmowanie ekstraktu z Silybum marianum?

Jeśli chcemy poprawić funkcjonowanie naszego centrum detoksykacji lub po prostu – ze zdrowego rozsądku – o nie zadbać, ostropest jest rzeczywiście jednym z najlepszych kandydatów na suplement. Wyciąg z S.marianum działa bowiem przeciwzapalnie i zapobiega wnikaniu toksyn do wnętrza komórek wątroby, chroni je więc przed uszkodzeniami. Jeśli jednak do tego dojdzie – wspiera procesy naprawcze i zapobiega powstawaniu zwłóknień oraz innych groźnych dla zdrowia zmian. Niezależnie więc od stanu wątroby, od czasu do czasu warto wspomóc ją ostropestem. Ale to nie wszystko!

Ekstrakt z ostropestu ma także wpływ na naszą gospodarkę lipidową. Wzmaga produkcję żółci, ułatwia więc trawienie tłuszczów, przez co redukuje uczucie ciężkości po tłustych posiłkach. Zmniejsza też produkcję cholesterolu, co prowadzi do obniżenia jego ogólnego stężenia. W efekcie suplementacji ostropestem zauważyć można także poprawę kondycji skóry. Choć na pierwszy rzut oka nie jest to zbyt oczywiste, ale efekt ten również związany jest ze zdolnością S.marianum do regulowania tego, jak nasz organizm radzi sobie z przyjmowanymi tłuszczami. To z nich powstaje bowiem łój, wydzielany przez specjalne gruczoły na skórze. Jego skład, a także kondycja rzeczonych gruczołów nierozerwalnie związane są nie tylko z wyglądem, ale i ogólnym dobrostanem naszej skóry. Jak wspomniano – wyciąg z ostropestu reguluje całą gospodarkę lipidową – a wydzielanie jest przecież jej nieodłącznym elementem. Przez poprawę funkcjonowania gruczołów łojowych wpływa więc korzystnie na nasz wygląd.

Generalnie wszystkie wydzieliny naszego ciała są w jakiś sposób potrzebne. Niektóre, jak wspomniany łój, mają znaczenie ochronne i pielęgnacyjne. Niektóre, jak łzy – mogą nieść ze sobą ogromny ładunek emocjonalny. Ale tylko jeden rodzaj może tak łatwo doprowadzić do zażenowania i ogólnie krępujących sytuacji – lotne, “aromatyczne” produkty procesów zachodzących w jelitach. Liczne doświadczenia wykazały, że przyjmowanie ostropestu pozwala skutecznie zmniejszyć ich produkcję, a przez to zadbać o dobry klimat w pracy, w domu, czy gdziekolwiek indziej.

Nie należy też zapominać, że związki aktywne zawarte w S.marianum mogą hamować namnażanie się wirusa grypy i innych chorobotwórczych drobnoustrojów. Trwają również badania nad wykorzystaniem tej rośliny w przypadkach, gdy odpowiedź immunologiczna jest zbyt silna, ponieważ wykazuje ona zdolność do ograniczania nadmiernej (jak np. w przypadku alergii) aktywacji układu odpornościowego. Tematem coraz częstszych badań jest również wykorzystanie jej jako wsparcia w procesie zrzucania zbędnych kilogramów. Jest więc wiele powodów, dla których warto dodać ekstrakt z ostropestu do codziennej diety – nie tylko dbałość o wątrobę.

Występowanie: Ostropest plamisty (Silybum marianum) to jednoroczna roślina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Pochodzi z regionu Morza Śródziemnego, lecz w związku z niewielkimi wymaganiami co do uprawy rozprzestrzenił się na całym świecie. Wyglądem przypomina oset, a ponieważ potrafi dorosnąć nawet do 2 m wysokości, bywa nazywany “okazałym ostem”. Charakterystyczne dla ostropestu są liście o silnie kolczastych brzegach, pokryte białymi plamami. To właśnie tym charakterystycznym wzorom obecnym na liściach ostropest zawdzięcza nazwę “plamisty”. Z liści wyrasta gruba, prosta łodyga, która zwieńczona jest purpurowym kwiatem umieszczonym w koszyczku. W okresie dojrzewania rośliny zbiera się ręcznie całe koszyczki, suszy i wydobywa z nich nasiona (niełupki), które stanowią surowiec zielarski.

Nasiona ostropestu plamistego stosowane były już w starożytności głównie jako środek łagodzący dolegliwości wątroby. Pierwsze wzmianki o właściwościach prozdrowotnych tej rośliny pochodzą z “Historii Plantarum” (350 p.n.e. a ok. 287 rok p.n.e.) autorstwa greckiego uczonego Teofrasta z Eresos. Największą popularność zyskała jednak w średniowieczu. Pisała o niej m. in. uzdrowicielka Hildegarda z Bingen w swoim dziele “Physica” napisanym w latach 1151–1158. O zdrowotnych właściwościach ostropestu przekonali się także mieszkańcy Dalekiego Wschodu, gdzie jest stosowany w tradycyjnej medycynie Indii (Ajurweda) i tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM).

Szczypta biochemii: Substancją, którym nasiona ostropestu plamistego zawdzięczają swoje właściwości jest przede wszystkim sylimaryna. Nazwą tą określa się kompleks flawonolignanów (pochodnych flawonoidów), do których należą: najbardziej aktywna sylibina, sylikrystyna i sylidiamina. Oprócz nich, w nasionach zawarte są także: olejek eteryczny, kwercetyna, białka, cukry, tłuszcze, śluzy, flawony, glikozydy fenolowe, fitosterole, mikro- i makroelementy (miedź, selen i cynk) oraz witaminy (B2, D, C, K i E). Wykazano także, że ostropest plamisty jest źródłem histaminy.

Ciekawostka: Dawniej ostropest plamisty wykorzystywano jako popularne warzywo, którego liście dodawano do sałatek i traktowano podobnie jak szpinak. Koszyczki kwiatowe rośliny są z kolei podobne do małych karczochów. Obecnie ostropest można stosować jako przyprawę, gdyż jest dostępny w postaci sproszkowanej.

Kliknij tu i dowiedz się więcej NeuroExpert - encyklopedia neurofizjologii online