Zdefiniuj siebie

Cukry to nazwa dla całej grupy węglowodanów. W języku potocznym najczęściej używana jest w odniesieniu do sacharozy uzyskiwanej w procesie rafinacji z trzciny cukrowej lub buraka cukrowego [1,2]. Cukier odgrywał kluczową rolę w ewolucji człowieka. W czasach, gdy pożywienie było trudno dostępne, umiejętność znajdowania bogatych weń - a więc słodkich - pokarmów była korzystna. Łatwo przyswajalne węglowodany proste były cennym źródłem energii niezbędnej do przeżycia. A jeśli miało się szczęście i znalazło się więcej pokarmu, niż wymagało tego zaspokojenie bieżącego zapotrzebowania na energię, można było zgromadzić nieco zapasów na później w postaci tkanki tłuszczowej. Zatem w dawnych czasach pełniła istotną funkcję adaptacyjną, magazynując energię na okresy głodu. Osobniki zdolne do jej gromadzenia zyskiwały przewagę w czasach niedostatku. Jednak w epoce łowiecko-zbierackiej jedzenie więcej niż należy nie było obciążone tyloma konsekwencjami, co dziś. Ryzyko nadwagi czy otyłości było bowiem ograniczone przez wysoką aktywność fizyczną – zarówno podczas zdobywania pożywienia, jak i w kontekście drapieżnictwa [3].

Wszystkie organizmy żywe, w tym ludzie, funkcjonują zgodnie z naturalnym rytmem dnia i nocy. Za ten proces odpowiada wewnętrzny zegar biologiczny, który kieruje najważniejszymi procesami życiowymi, takimi jak przemiana materii, wydalanie, trawienie czy produkcja hormonów. Jego zadaniem jest skoordynowanie pracy organizmu z porami dnia. Działanie zegara biologicznego zależy zarówno od uwarunkowań genetycznych jak i wpływu otoczenia.

Według doniesień naukowych, wykorzystywanie smartfonów do chwilowego oderwania się od pracy umysłowej uniemożliwia mózgowi efektywną regenerację i może pogarszać jego wydajność.