Kannabidiol, szerzej znany jako CBD, podbija serca klientów na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych rynek zalały najróżniejsze produkty z domieszką tej substancji, a biznes dopiero rozkwita. Czym jest CBD? Czy faktycznie może wyleczyć nas z miriadów schorzeń? Co na to wszystko naukowcy? Przedstawiamy zdroworozsądkowe podejście do fenomenu CBD.
Kiedy ponad 5,5 tysiąca lat temu mieszkańcy Mezopotamii zaczęli jako pierwsi posługiwać się pismem, niektórym z nich opanowanie nowych umiejętności – zarówno używania rysika i glinianej tabliczki, jak i odczytywania zapisanych przy ich pomocy znaków – przyszło zapewne bardziej sprawnie niż innym. Wszyscy posiadamy indywidualne predyspozycje, dzięki którym pewnych rzeczy uczymy się zwyczajnie szybciej, podczas gdy inne mogą stanowić dla nas większe wyzwanie.
W serialu, który czasem z braku lepszego zajęcia oglądam, do szpitala trafił chłopak, jak powiedział narrator, odurzony dźwiękami. Co oni znowu wymyślili – pomyślałam, a że miałam akurat włączony komputer, skorzystałam z pomocy wyszukiwarki. Dowiedziałam się, że coś takiego od ponad pięciu lat znane jest w Stanach Zjednoczonych, gdzie młodzi ludzie wprowadzają się w odmienne stany świadomości poprzez słuchanie odpowiednio skomponowanych dźwięków. Ok, sama bardzo lubię muzykę, a przy niektórych utworach jestem w stanie „odpłynąć” i kompletnie zapomnieć o otaczającej mnie rzeczywistości. Ale chłopak z serialu zachowywał się, jakby był pod wpływem jakichś mocnych środków psychoaktywnych, co mnie nie zdarzało się nawet przy najlepszych kawałkach. Poszukałam więc głębiej. I znalazłam.
W ludzkim mózgu znajduje się kilkadziesiąt miliardów neuronów. Ponad 20 mld buduje korę mózgu, najbardziej zewnętrzną i filogenetycznie najnowszą część ośrodkowego układu nerwowego. To właśnie jej pofałdowana powierzchnia jest przede wszystkim widoczna, gdy patrzymy z zewnątrz na ludzkie mózgowie. Każda z tych komórek może wytworzyć nawet do 10 tys. połączeń z innymi, a suma długości wszystkich aksonów, za pomocą których przesyłane są w mózgu informacje, wynosi ponad 100 tys. km.
W 1902 roku brytyjski pediatra sir George Still przeprowadził serię wykładów dotyczących przypadłości zaobserwowanej wśród swoich pacjentów ze Szpitala King’s College. Opisał w niej zespół trudnych zachowań - złośliwości, zaciekłości i nieuczciwości, których podstaw doszukiwał się w egoistycznej potrzebie gratyfikacji. Nadał mu nazwę zaburzenia hiperkinetycznego i zdefiniował jako „niemoralny deficyt kontroli moralnej wśród dzieci” (ang. an immoral defect of moral control in children). Ponad sto lat później, wskazane przez Stilla zaburzenie figuruje w klasyfikacji DSM-5 jako zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi - trwały wzór zaburzeń w obszarach uwagi i/lub nadruchliwości oraz impulsywności, który zakłóca funkcjonowanie i prawidłowy rozwój, szerzej rozpoznawane pod skrótem ADHD (ang. attention deficit hyperactivity disorder).
Wśród znajomych z pewnością znajdziesz takich, którzy nie mogą usiedzieć na miejscu, którzy szukają ciągle nowych wrażeń, często ekstremalnych. Jeśli należysz do tej samej grupy, nie szukasz usprawiedliwienia dla takiego zachowania, jeśli jednak wolisz długie spacery czy spokojny wieczór z lampką wina, nie możesz zrozumieć po co podejmować zbędne ryzyko dla chwili zabawy? To, jak lubimy spędzać czas, zależy od funkcjonowania naszych mózgów. Osoby spokojne nigdy więc nie zrozumieją potrzeby dawkowania sobie silnych bodźców, a fanów sportów ekstremalnych na próżno przekonywać, że bezpieczniej będzie zostać w domu.
Z definicji drzemka to sen trwający od kilku minut do kilku godzin, ale zawsze krócej niż 50% głównego okresu snu. W ciągu dnia może być planowanym odpoczynkiem oraz stanowić uzupełnienie nocnego czasu snu i pomóc w uzyskaniu zalecanego dla dorosłych czasu snu 7-9 godzin na dobę. Może być szczególnie przydatna w okresie niedostatku snu lub stanowić środek zaradczy w przypadku nadmiernej senności i zmęczenia w ciągu dnia.
Dlaczego nam mózg funkcjonuje tak, a nie inaczej? Dlaczego nie wszystkie mózgi funkcjonują tak samo? Jeśli działa dobór naturalny, to dlaczego wśród ludzi wciąż pojawiają się cechy takie jak ADHD, dysleksja czy autyzm, które wydają się niekorzystne? Czy to, co uważamy za zaburzenia, tak naprawdę jest tylko specjalizacją w innym kierunku?
Seks rządzi światem. I nic w tym dziwnego, zważywszy, że naturalnym instynktem każdej żywej istoty jest przekazanie swoich genów następnym pokoleniom. W przypadku ludzi, podobnie jak w przypadku wszystkich innych ssaków, proces ten wymaga znalezienia osobnika płci przeciwnej i skłonienia go do współpracy. Aby to osiągnąć, należy wywrzeć na nim dobre wrażenie, przedstawiając siebie w jak najkorzystniejszym świetle.</p?
Choroby zarówno ciała jak i umysłu towarzyszyły ludzkości od początku jej istnienia. Wraz ze wzrostem wiedzy i świadomości zmieniało się podejście do osób dotkniętych zaburzeniami psychicznymi. Długo miała na nie wpływ demonizacja lub sakramentacja chorych (w zależności od epoki czy kontekstu kulturowego). Często postawy te występowały naprzemiennie lub obok siebie, jednych chorych podnosząc do rangi szamana, innych karząc wygnaniem czy śmiercią.
Newsletter
Zapisz się na nasz newsletter, aby otrzymywać informacje o super promocjach oraz o najnowszych wpisach na naszym blogu.