Podagrycznik chiński ekstrakt 20:1 | Ligusticum chuanxiong

Co to jest Podagrycznik chiński ekstrakt 20:1 | Ligusticum chuanxiong?

Właściwości: Podagrycznik chiński, znany również jako marchwica, to cenna roślina powszechnie stosowana w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej. Jako surowiec zielarski zazwyczaj wykorzystuje się jego kłącze, które zawiera znaczne ilości związków aktywnych odpowiedzialnych za prozdrowotne działanie rośliny. Tradycyjnie wyciąg z podagrycznika znany jest jako doskonałe wsparcie pracy serca oraz prawidłowego krążenia krwi. Wyniki badań naukowych dowodzą, że przyczynia się on do rozszerzenia naczyń krwionośnych, a co za tym idzie, ułatwia przepływ krwi i obniża ciśnienie. Ponadto wykazuje działanie przeciwzakrzepowe oraz pomaga zmniejszyć poziom cholesterolu, dzięki czemu korzystnie wpływa na stan naczyń krwionośnych, chroniąc je przed uszkodzeniami. Specjaliści z dziedziny medycyny naturalnej chętnie stosują marchwicę w celu detoksykacji organizmu. Usuwanie toksyn oraz zbędnych produktów przemiany materii odbywa się przede wszystkim dzięki sprawnemu działaniu wątroby oraz nerek. Ekstrakt z podagrycznika chińskiego pomaga zadbać o dobrą kondycję tych narządów, przez co ułatwia kompleksowe oczyszczanie ciała z substancji szkodliwych. Warto przy tym podkreślić, że wspiera również prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego – zwłaszcza dzięki właściwościom neuroprotekcyjnym. Udowodniono, że zawarte w nim substancje czynne mogą być cennym wsparciem w profilaktyce schorzeń neurodegeneracyjnych. Jednocześnie nasilają one naturalne procesy odbudowy tkanki nerwowej, co także pomaga zadbać o dobry stan neuronów. Co więcej, ze względu na właściwości przeciwzapalne korzeń z marchwicy jest chętnie stosowany w celu łagodzenia dolegliwości reumatycznych oraz innych przewlekłych stanów zapalnych. Nie powinien zatem dziwić fakt, że znajduje on tak szerokie zastosowanie wśród entuzjastów ziołolecznictwa ceniących sprawdzone rozwiązania o bogatej tradycji.

Występowanie: Podagrycznik chiński (Ligusticum chuanxiong) to wieloletnia roślina z rodziny selerowatych (Apiaceae). Osiąga od 40 do 70 cm wysokości. Jego charakterystyczną cechą są grube, nieregularne kłącza z wyraźnie odznaczającymi się, pogrubionymi węzłami i krótkimi międzywęźlami. Pędy są pojedyncze, proste i rozgałęzione, o cylindrycznym przekroju. Liście mają trójkątnie-jajowatą blaszkę o długości 12-15 cm i szerokości 10-15 cm oraz ogonki o długości 3-10 cm. Podagrycznik kwitnie rzadko, zazwyczaj od lipca do sierpnia. Pojawiają się wówczas kwiaty o płatkach białych, odwrotnie jajowatych z klinowatą podstawą. Od września do października pojawiają się owoce o podłużnie jajowatym kształcie. Naturalnym obszarem występowania podagrycznika chińskiego są tereny Chin i Japonii. Gatunek ten preferuje lasy, górskie zarośla, trawiaste zbocza i brzegi strumieni.

Szczypta biochemii: Z podagrycznika chińskiego wyizolowano i zidentyfikowano ok. 170 związków chemicznych. Należą one do grup takich jak: ftalany, terpenoidy, alkaloidy, polisacharydy czy kwasy organiczne. Spośród głównych biologicznie aktywnych metabolitów wyróżnić można: ligustilid, butylidenoftalid, senkyunolid A i tetrametylopirazynę.

Ciekawostka: Ze względu na to, że kłącza, liście i łodygi podagrycznika chińskiego stanowią produkt żywnościowy i surowiec popularny w tradycyjnej medycynie, roślina ta jest często uprawiana, głównie w Chinach. Jej roczna produkcja wynosi nawet 20 000 ton.