Prawidłowe BMI nie jest wyznacznikiem zdrowia przy znikomej aktywności fizycznej

Amerykańscy naukowcy z University of Florida wzięli pod lupę zdrowie osób, które mają prawidłową masę ciała, jednak nie prowadzą wystarczająco aktywnego trybu życia. Dowiedziono, że konsekwencją bardzo niskiego poziomu aktywności ruchowej, nawet pomimo szczupłej sylwetki, jest znaczny wzrost ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. U takich osób prawdopodobieństwo wystąpienia tego typu schorzeń jest takie samo, jak u cierpiących z powodu nadwagi.

Badania wykazały, że znaczna część osób o prawidłowym indeksie masy ciała (BMI, ang. body mass index), mieszczącym się w zakresie od 18,50 do 24,99, ale bardzo niskim współczynniku aktywności fizycznej (PAL, ang. physical activity level) wykazywała równie wysokie ryzyko występowania chorób układu sercowo-naczyniowego (CVD, ang. cardiovascular diseases), nieprawidłowego stężenia glukozy we krwi, nadciśnienia oraz śmiertelności wynikającej z CVD, jak osoby z nadwagą i otyłością.

„Nasze badanie pokazuje, że siedzący tryb życia uniemożliwia czerpanie korzyści zdrowotnych, wynikających z posiadania prawidłowej masy ciała, w odniesieniu do chorób układu sercowo-naczyniowego. Posiadanie BMI w prawidłowym zakresie nie powinno generować wśród ludzi fałszywego poczucia pewności, że ich zdrowiu nic nie zagraża. Jeżeli nie ćwiczysz, nie robisz wystarczająco dużo dla swojego organizmu.” – dr Arch G. Mainous III, współautor badania

Wyniki tej analizy dostarczają nowych informacji na temat związku między BMI, składem ciała, siedzącym trybem życia i wysokim ryzykiem CVD. Sugeruje to, że nie każdy kto ma BMI w prawidłowym zakresie (18,50 – 24,99) jest zdrowy i charakteryzuje się niskim ryzykiem występowania chorób układu sercowo-naczyniowego. Znikoma aktywność fizyczna oraz skład ciała (zawartość tkanki mięśniowej, tłuszczowej czy wody) są czynnikami różnicującymi. Odkrycia te sugerują, że wspólne myślenie o strategii zapobiegania CVD jedynie w kontekście prawidłowego BMI oraz redukowaniu nadmiernych kilogramów, w celu obniżania tego ryzyka, należy kategorycznie zmienić.

Dla tych, którzy chcą zwiększyć poziom swojej aktywności fizycznej, naukowcy zalecają minimum 150 minut umiarkowanie intensywnych ćwiczeń tygodniowo. Powinny one obejmować trening aerobowy, siłowy i ćwiczenia relaksacyjno-rozciągające. Badanie to potwierdza, że styl życia ma istotnie większe znaczenie w utrzymywaniu zdrowia i wysokiej jakości życia niż samo kontrolowanie masy ciała. Nie należy zapominać również o prawidłowych nawykach żywieniowych, bez których aktywność fizyczna nie generuje pożądanych efektów zdrowotnych.